فاطمه حقیقت‌جو (زادهٔ ۸ دی ۱۳۴۷ در جنوب تهران) فعال سیاسی و نمایندهٔ اصلاح‌طلب دوره ششم مجلس شورای اسلامی بود. او دارای دکترای مشاوره، پژوهشگر و مدرس دانشگاه‌های تهران و مراکز آموزش عالی فرهنگیان، نایب رئیس انجمن مشاوره ایران، ۱۰ سال سابقه در پست‌های امور تربیتی و مشاوره آموزش و پرورش، عضو انجمن اسلامی دانشجویان دانشگاه تربیت معلم تهران و دو دوره عضو شورای مرکزی اتحادیه انجمن‌های اسلامی دانشجویان (دفتر تحکیم وحدت) بوده است.
مجلس ششم
حقیقت‌جو اولین نماینده مجلس ششم بود که در جریان استعفای دسته‌جمعی نمایندگان مجلس پس از عدم موفقیت برای اصلاحات در مجلس، استعفایش توسط اعضای این مجلس در تاریخ ۴ اسفند ۱۳۸۲ پذیرفته شد. نماینده تهران در دفاع از استعفای خود گفت:
چون دیگر امکان تداوم عمل به قسم نمایندگی برای اینجانب وجود ندارد حضور در خانه ملت دیگر برایم افتخاری محسوب نمی‌شود لذا با استعفا اعتراض خود را نسبت به روند ناصواب نهادهای انتصابی و روند برگزاری انتخابات اسفند ۸۲ اعلام می‌دارم.
بعد از اظهارات وی مهدی کروبی در پاسخ به اظهارات حقیقت‌جو که دلایل بازداشت و رد صلاحیت خود و گروه دیگری از نمایندگان را نامه به رهبری دانسته بود گفت:
مبنای ردصلاحیت شورای نگهبان، نامه به رهبری نبوده است و شورای نگهبان هم بر این مسئله تأکید دارد. در ضمن در زمان برگزاری دادگاه شما شخص مقام معظم رهبری در مورد شما نظر مثبتی را داشته و سفارشاتی کرده‌اند.
حقیقت‌جو در سال ۱۳۸۰ در دادگاهی به ریاست سعید مرتضوی به ۲۰ ماه زندان محکوم شد که در دادگاه تجدیدنظر به ریاست احمد زرگر به ۱۷ ماه کاهش یافت.
زندگی شخصی
موضوعات مرتبط:
برچسب‌ها: